ประวัติ จ่าสิบเอกสมชาย  แก้วประดิษฐ์

       จ.ส.อ.สมชาย แก้วประดิษฐ์ เกิดวันที่ 21 เมษายน 2498 ภูมิลำเนาเดิมเป็นคน    อ.บ้านแพ้ว จ.สมุทรสาคร เป็นบุตรของ นายตึ๋ง แก้วประดิษฐ์ และ นางอมร แก้วประดิษฐ์ สมรสกับ นางประยูร อรวร  มีบุตรชาย 1 คน ชื่อนายเฉลิมพร  แก้วประดิษฐ์ (ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว)  

       การศึกษา จบระดับมัธยมศึกษาตอนต้น จาก โรงเรียนวัดชิโนรส จังหวัด นครหลวงกรุงเทพธนบุรี ชื่อจังหวัดขณะนั้น (ปัจจุบันเป็นจังหวัดกรุงเทพมหานคร) เมื่อจบการศึกษามัธยมศึกษาตอนต้น วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2515 สอบเข้ารับการศึกษาเป็นนักเรียนนายสิบ หลักสูตรพิเศษ เหล่าทหารราบ (หลักสูตร 1 ปี) รุ่นที่ 2 ปี พ.ศ. 2516 และจบการศึกษา ใน ปี พ.ศ. 2517 บรรจุเข้ารับราชการครั้งแรกที่ หน่วยผสมทหารราบที่ 23 พัน 2 ค่ายเฟรนชีพ              ต.โพธิ์กลาง อ.เมือง จ.นครราชสีมา

 การปฏิบัติหน้าที่ เมื่อต้นปี พ.ศ.2530 กองทัพภาคที่ 2 ได้มีคำสั่งให้จัดตั้งกองกำลังผสม
เพื่อทำการผลักดันกองกำลังทหารเวียดนามที่มายึดพื้นที่บริเวณช่องบก อำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี กรมทหารราบที่ 23 จัดกำลังผสมโดยให้ กองพันที่ 1,2,4 จัดกำลัง 1 กองร้อยทหารราบ โดยให้แต่ละกองพันจัด 1 หมวดปืนเล็ก ขึ้นตรงกับพันทหารราบ 234 โดยมี ร.อ.วันชัย จิตจำนงค์ เป็นผู้บังคับกองร้อยทหารราบ 2341

 หมวดปืนเล็กที่ 1 ในห้วงแรก กองร้อยทหารราบ 2341 ได้ทำการผลักดันทหารเวียดนามที่เนิน 500 แต่ไม่สามารถเข้าทำการยึดเนิน 500 ได้ เนื่องจากข้าศึกทำการยิงอย่างหน่าแนนและฝ่ายเราได้เหยียบกับระเบิด ได้รับบาดเจ็บหลายคน ทางหน่วยเหนือจึงได้สั่งให้ถอนกำลังกลับมาตั้งฐานที่มั่นเพื่อปรับกำลังใหม่ บริเวณเนิน 497 ซึ่งห่างจากเนิน 500 ไปทางทิศตะวันตก ประมาณ 1,500 เมตร (ภูปาดช้าง) ซึ่งสามารถตรวจการณ์มองเห็นข้าศึกอย่างชัดเจน ในระหว่างที่ดัดแปลงที่มั่นที่เนิน 497 ทางหน่วยเหนือให้กองร้อยทหารราบ 2341 ทำการเจาะเส้นทางไปยังเนิน 500 อย่างช้าๆ โดยมีการผลัดเปลี่ยนกันเฝ้าเส้นทางทั้งกลางวัน และกลางคืน เพื่อใช้เป็นเส้นทางการเข้าตียึดเนิน 500 ใหม่อีกครั้งหนึ่ง

          ประมาณต้นเดือน มิถุนายน 2530 กองร้อยทหารราบ 2341 ได้ทำการตีเนิน 500 อีกครั้ง เป็นครั้งที่ 2 โดยใช้เส้นทางที่ฝ่ายเราเจาะได้เจาะไว้  โดยทำการเข้าตีในช่วงสายๆ ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆ จึงสามารถยึดเนิน ๕๐๐ ได้ แต่ข้าศึกได้ใช้ระเบิดขว้างเป็นส่วนมาก เนื่องจากข้าศึกอยู่สูงข่มกว่า เมื่อได้ทำการยึดเนิน 500 ได้แล้ว ห้วงเวลาบ่ายๆ ข้าศึกที่ระดมยิงด้วยปืนไร้แรงสะท้อนถอยหลังและเครื่องยิงลูกระเบิด 82 มม. มาที่ฝ่ายเรายึดไว้อย่างหนักหน่วง ในห้วงนั้นฝ่ายเราได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตจำนวนหลายคน ซึ่งในจำนวนนั้นมี จ.ส.อ.สมชาย แก้วประดิษฐ์ ด้วย  ในตอนรุ่งเช้าของวันถัดไป จึงได้ทยอยลำเลียงเอาผู้เสียชีวิตและผู้บาดเจ็บมาที่ส่วนหลัง    ในระหว่างที่ยึดเนิน 500 อยู่นั้นฝ่ายข้าศึกระดมยิงด้วย ปืนไร้แรงสะท้อนถอยหลัง และเครื่องยิงลูกระเบิด 82 มม. อย่างหนักทั้งคืน โดยรวมระยะเวลาที่ยึดเนิน ๕๐๐ เป็นระยะเวลา 3 วัน ๒ คืน เนื่องจากการส่งกลับมาอยู่ที่ เนิน ๔๙๗ เหมือนเดิมเพื่อปรับกำลังพลใหม่เพื่อกดดันข้าศึกอีกต่อไป

"วีรกรรม”  จ่าสิบเอกสมชาย  แก้วประดิษฐ์ ตำแหน่ง รองผู้บังคับหมวดปืนเล็กที่ 1 กองร้อยทหารราบที่ 2341 จ.บุรีรัมย์ ปฏิบัติตามแผนยุทธการเผด็จศึก กองทัพภาคที่ 2  เมื่อวันที่ 28 มิถุนายน 2530 หมวดปืนเล็กที่ 1 ภายใต้การนำของ จ.ส.อ.สมชาย แก้วประดิษฐ์ ได้รับคำสั่งให้เข้าตีข้าศึก ณ เนิน 500 ฐานตั้งรับข้าศึก ขณะปีนป่ายหน้าผาเพื่อทำการแทรกซึม บริเวณพิกัด VA 2XXX61 (จุดตรวจการณ์ปัจจุบัน)  จ.ส.อ.สมชาย แก้วประดิษฐ์ ได้นำกำลังเข้าต่อสู้อย่างกล้าหาญ แต่ได้ถูกอาวุธของฝ่ายตรงข้ามนานาชนิด ระดมยิงอย่างหนัก เป็นเหตุให้ จ.ส.อ.สมชาย แก้วประดิษฐ์ เสียชีวิตในทันที

วีรกรรมของ จ.ส.อ.สมชาย แก้วประดิษฐ์ ในครั้งนี้ เป็นการกระทำที่สมเกียรติ สมศักดิ์ศรี ของชายชาติทหารอย่างแท้จริง จึงได้รับโปรดเกล้าให้ทำการปูนบำเหน็จ 9 ขั้น ได้รับการเลื่อนยศ เป็น “ พันตรี “จึงสมควรได้รับการสดุดีไว้ ณ ที่นี้"

จากคำบอกเล่าเพิ่มเติม กล่าวว่า ศพ จ.ส.อ.สมชาย แก้วประดิษฐ์ ถูกทหารเวียดนามแขวนเอาไว้ ณ จุดนี้ (เนิน 500) เพื่อล่อให้ทหารไทยมาแย่งศพคืนไป พอทหารไทยขึ้นมาก็ระดมยิงใส่ เล่าต่อกันว่า กว่าจะนำศพของ จ.ส.อ.สมชาย แก้วประดิษฐ์ กลับลงมาได้ มีทหารไทยได้รับบาดเจ็บจากเหตุการณ์แย่งศพครั้งนี้ จำนวนมาก 

รูปปั้นของ จ.ส.อ.สมชาย แก้วประดิษฐ์ และลูกน้องอีก 2 คน ที่สร้างขึ้นในครั้งนี้ จะเป็นแรงบันดาลใจให้ทุกฝ่าย หันมาช่วยกันรำลึกประวัติศาสตร์ ช่วยกันต่อยอด จัดสร้าง  "อนุสรณ์สถานแห่งการสู้รบที่สมรภูมิช่องบก" แห่งนี้  เพื่อเป็นสิ่งเตือนใจ ปลูกจิตสำนึกให้คนรุ่นหลัง และใครก็ตามที่ได้มาพบเห็น ตระหนักถึงพิษภัยของสงครามที่่ก่อให้เกิดความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง และร่วมรำลึกถึงวีรกรรมของทหารกล้า ที่เสียสละแม้ชีวิตตนเองจะหาไม่ ก็เพียงเพื่อให้ชาติ ให้แผ่นดินไทย ดำรงคงอยู่เพื่อลูกเพื่อหลานสืบไป 

เรียบเรียงโดย

- ร.อ.นันทวัฒน์ ก้อนทอง  ผบ.ร้อย.ทพ.2308 

- งานประชาสัมพันธ์ อบต.โดมประดิษฐ์

                29 ธ.ค.67